W centrum drugiego głównego tematu „abstrakcja“ stoi polaryzacja: wyobraźnia i fantazja na przeciw umysłowości w relacji do kreatywności. Poszukiwanie i malowanie koncentruje się tutaj na mentalnej rzeczywistości ludzkości.

Mentalna rzeczywistość uosabnia się nie tylko w intelektualnym, rzeczowym, dyskursywnym, analitycznie skoncentrowanym, przyczynowym i logicznym naukowym myśleniu.

Duch ludzki jest też faktem w wymiarach fantazji, urojenia, syntetycznego, asocjacyjnego, nieracjonalnego i zwariowanego myślenia. Oprócz syntezy racionalności i nieracionalności interesuje w tym polu doświadczeń posługiwanie/nawigacja mentalnej rzeczywistości; n.p. zdolność koncentracji świadomośći w jednym punkcie, lub promieniowania świadomośći ekscentrycznie i radialnie jak grzejnik.

Pojęcie formatu „topos” jest używane w streszczeniu z lekką specyfiką duchowego miejsca.
Jako człowiek i malarz jest mu ważne że te mentalne i psychiczne formaty nie będą widziane jako wirtualne lub hiptetyczne. Te formaty są tak realne, że można zrozumieć jego malarstwo jako dokumentację światów wewnętrznych i duchowych wszechświatów.

Zaciekawienie krąży głównie wokół związku mentalnych, psychicznych objektów (co kolwiek to może być), i jemu przypisanej strefy. Siły tego związku i ich wzajemne oddziaływanie stoją w fokusie.

Polaryzacja-niematerjalność przeciw materialności- jest pomostem do tematu kreatywności.

Jako malarz nasuwało mu się pytanie: Jak ztworzyć w wyobraźni, z duchowej rzeczywistości obraz błyskotliwy i pełen ducha?

Dokładnie ten fenomen materializacji niematerialności jest dalszym głównym tematem jego dzieł „abstrakcja”.

Zpowrotem